ZMO Adana Şube Başkanı Semih Karademir, 1980 yılından beri üreticiyi uluslararası tekelin ve piyasanın insiyatifine bırakan politikalar nedeniyle pamuğun değer kaybettiğini belirterek, tarımda kalkınmak için üreticilerin demokratik kooperatifler ekseninde örgütlenmesi gerektiğini vurguladı.
Çukurova’da bir dönem “beyaz altın” olarak nitelendirilen pamuk, yüksek üretim maliyeti ve düşük getirisi nedeniyle son yıllarda ekilemez hale geldi.
Geçmiş dönemlerde Adana’da milyonlarca dekarlık alana pamuk ekilirken, bu alan son yıllarda 300-350 bin dekara kadar düştü.
MA’dan Nurhan Kuzu’ya konuşan Ziraat Mühendisleri Odası (ZMO) Adana Şube Başkanı Semih Karademir, pamuğun söz konusu değer kaybının arkasında yatan nedenin, devletin tarım politikaları olduğunu vurguladı.
Adana’da 2.5 milyon dekar civarında pamuk ekilirken, son yıllarda pamuk yerine mısır ve buğdayın ekildiğini belirten Karademir, geçtiğimiz yıl bazı desteklerle yaşanan artışın istenilen düzeyde olmadığını kaydetti.
Karademir ayrıca günümüz tarım politikalarının geçmiştekilerin bir devamı olduğuna dikkat çekti.
80’ler sonrası tarım
Karademir’e göre tarımda pamuğun geldiği son nokta, 1980’lerden itibaren Avrupa Birliği (AB), Amerika Birleşik Devletleri (ABD) ve Dünya Ticaret Örgütü’nün dayattığı ve Türkiye’nin benimsediği neoliberal politikalardan ayrı ele alınmamalı.
12 Eylül 1980 darbesi ve sonrasında devletin üretim politikasından çekildiğinin ve üreticiyi tüm tarım girdileri konusunda uluslararası tekele ve piyasanın inisiyatifine bıraktığının altını çizen Karademir, destek bulamayan pamuk üreticilerinin zorunlu olarak mısır ve ay çiçeğine yöneldiğini belirterek, şöyle konuştu:
“Türkiye’deki tüm üreticilerin yüksek girdi ile üretim yapması isteniliyor. Bu da uluslararası pazarda ki rekabetçi yapıya dayandırılıyor. Üretici desteklerden mahrum bırakıldığından kaynaklı bu koşullarda üretim yapamaz hale gelmektedir. Dünyanın en pahalı girdisi olan üretim girdileri mazotu, akaryakıtı, tohumu, ilacı ve gübreyi üreticilere verirken, dışarıdan yapılan ithalatların vergileri ise azaltılmaktadır. Durum böyle olunca üreticiler bitme noktasına geliyor. Bu nedenle 1980 yıllında beri devam eden tarım politikalarının yanlış olduğunu belirtiyor ve bu politikayı reddediyoruz. Üretici üretim yaptığında hangi sonuçları alacağını bilemediğinden kaynaklı endişeli. Tarımsal ürünlerin fonlarının kaldırılması, gümrük indirimlerine gidilmesi ve gümrük vergilerinin kaldırılması ile üreticilere darbe vuruldu.”
‘Üreticiler demokratik kooperatifler ekseninde örgütlenmeli’
Karademir, son olarak, üreticilerin demokratik kooperatifler ekseninde örgütlenmesi gerektiğinin altını çizerek, demokratik kooperatiflerin iktidarların esaslı politikası haline gelmesi gerektiğini söyledi:
“Üreticileri demokratik kooperatifler ekseninde örgütleyebilirsek üretimden tüketim aşamasına kadar tarım ürünlerinde olsun yaş sebze de olsun bütün alanlarda aracılar ortadan kaldırıldığında üreticiden tüketici mesafe azalacaktır. Mesafe kısaltıldığı sürece hem üretici daha çok para kazanacak hem tüketici daha ucuz fiyatla tarımsal ürünlere ulaşacaktır. Bundan dolayı da diyoruz ki tarımın kalkınması için üreticilerin demokratik kooperatifler ekseninde örgütlenmesi gerekir.”
