Ey iman edenler.. İslam coğrafyasında her gün ortalama 900 dolayında Müslüman dindaşlarınca katlediliyor. Ölen de öldüren de tekbir getiriyor. Tekbir katliam sloganı mıdır? Allah adının böyle rezil, alçak bir hadiseye alet edilmesinden memnun musunuz? “Oh olsun, yer yüzünden birkaç yüz kâfir daha eksildi” mi diyorsunuz?

İbnü’l Sallama Hükümran Beyefendi’ye VEKÂLETEN, 

Ya eyyühellezine âmenû,

Cumanız mübarek olsun, hayırlı olsun!

Olan bitenden haberiniz vardır.

Irak Şam İslam Devleti, yani IŞİD adlı örgüt, Ankara’da 102 kişiyi katlettikten sonra Paris’i de kana buladı; 129 kişiyi daha katletti.
Hatırlarsanız, Ankara katliamının ardından Konya’da yapılan Türkiye/İzlanda maçı sırasında katliam kurbanları için yapılan saygı duruşu, tekbir ve ıslık sesleriyle protesto edilmişti.

Dünya Komşuluk Günü’nde İstanbul’da oynanan Türkiye/Yunanistan futbol maçı öncesinde saygı duruşu da aynı şekilde tekbir getirilerek protesto edildi. Seyirci kılıklı kalabalık, bir de “Şehitler ölmez vatan bölünmez” diye slogan attı, Yunan ulusal marşını da aynı şekilde ıslıkladı...
***

Ey iman edenler,

Kur’an’da buyuruluyor ki, “Kur’an, kovulmuş şeytanın sözü değildir. O, dürüst olmak isteyenler için, ancak bir öğüttür.” (Dürmek/Tekvîr, 25, 26,27,28)
Madem Allah dürüst olmayı tavsiye ediyor, o halde dürüstçe konuşalım. Ankara’da 102, Paris’te 129 insan evladı, Allah adına katledildi. Katliam kurbanlarının anısına yapılan saygı duruşları, tekbir getirilerek, ıslıklanarak protesto edildi. Bu olay hakkında ne düşünüyorsunuz?

İslam coğrafyasında her gün ortalama 900 dolayında Müslüman dindaşlarınca katlediliyor. Ölen de öldüren de tekbir getiriyor. Tekbir katliam sloganı mıdır? Allah adının böyle rezil, alçak bir hadiseye alet edilmesinden memnun musunuz? “Oh olsun, yer yüzünden birkaç yüz kâfir daha eksildi” mi diyorsunuz?

Yoksa, “Hakiki İslam bu değil, İslam öldürmeyi reddeder” mi diyorsunuz?
***

Ya eyyühellezine âmenû,
Doğrusu, ne düşündüğünüz çok da sır değil.

“Hakiki İslam bu değil, İslam öldürmeyi reddeder” diyebilirsiniz ama inancınız pek de öyle demiyor. İnancınız özünde, insanları “mü’min, kâfir” diye ayırıyor; dünyevi hayatı değil, ahiret hayatını önceliyor. Ahirette cenneti hak edebilmek için dünyevi hayatta cihadı emrediyor. Cihat olarak da, müşriklerin ve kâfirlerin nerede bulunurlarsa orada öldürülmelerini emrediyor. (Bakınız: İnek/Bakara, 191, 193)

Diyebilirsiniz ki, “Kim, bir insanı, bir can karşılığı veya yeryüzünde bir bozgunculuk çıkarmak karşılığı olmaksızın öldürürse, o sanki bütün insanları öldürmüştür. Her kim birini yaşatırsa, sanki bütün insanları yaşatmıştır.” (Sofra/Maide, 32)

Doğru ama öldürmeyi emreden ayetlerin yanı sıra takiyye ayetleri de var ve siz, ayetlerin birbirleriyle çelişmelerine aklınızı yormazsınız.

Her neyse. İbnü’l Sallama’nın dediği odur ki, katliam kurbanlarına saygı duruşlarının tekbir getirilerek protesto edilmesi, protestocu kalabalığa İslami camiada ciddi bir itirazın yükselmemesi, toplumsal barış adına çok ama çok vahim bir duruma işaret etmektedir. Her dil ve inançtan demokrat barışçı kamuoyunun pek de sempati duymadığı Fatih Terim bile “Ölmüş insanlar için saygı duruşu, bir dakika sabredemiyor muyuz?” diye isyan etti ki, İslam diye yobazlık yoluna sapanların tıynetini yeterince açıklayıcıdır.
Ve elbette bu vahim ayıp bugüne mahsus değildir, tarihsel arka planı da vardır.

Öyle çok uzaklara gitmeden söylemek gerekirse,

1969 yılında Kanlı Pazar, camiden çıkan kalabalık tarafından gerçekleştirildi.

Ardından 1978’de Maraş katliamı, 1980’de Çorum katliamı,

1993’te Sivas Madımak katliamı, Başbağlar köyü katliamı,

2000’li yıllarda Roboski, Reyhanlı, Suruç ve Ankara katliamları...

Hiç birinde acı duymadınız, katliamcıları ciddi biçimde lanetlemediniz, katledilenlerden bir fatihayı esirgediniz, yarım ağızla “İslam terör dini değildir” demekle yetindiniz. Acı duymak bir yana, katilleri din kardeşi saydınız. Çocuğunu toprağa vermiş anneyi, biat ettiğiniz Reis istiyor diye yuhladınız. Daha ne olsun!

Ne yazık ki, Fatih Terim’in bile isyan ettiği olay, “buzdağının görünen kısmıdır”.

Yaşananlar, tribünlere doluşmuş bir avuç lümpenin marifeti değildir. Tribünde bu tepkiyi gösteren kişilere günün her anında her sokakta, her mahallede, iş yerinde, okulda, camide, hükümette rastlamak mümkündür. Bu da bize, “İyi günde kötü günde birlikteyiz, kardeşiz. Huzur İslam’da. İslam barış dinidir.” diye ifade edilen resmi söylemin ne kadar sahte olduğunu gösteriyor.

Cumanız hayırlı olsun!

Hakkımızda hayırlısı olsun!

Ekteki* layiha Cuma armağanımız olsun!

Selam ve dua ile

* http://rahmi-yildirim.blogspot.com.tr/2014/07/turkiyenin-isidlesmesi.html